~Βάσω Χριστοδούλου~

~Τα  μολύβια - 

Αποφεύγω να μιλάω.
Η φωνή μου προδίδει την ηλικία μου
κι η προφορά μου την κατ-αγωγή μου.

Γράφω όμως.
Γράφω όπου βρω.

Δεν περιμένω έναν Ιούδα να κάνει τη βρωμοδουλειά.
Εγώ με φιλάω στο μάγουλο
κι εγώ με δακτυλοδείχνω.

Τα χέρια μου είναι μολύβια,
μαύροι μυτεροί γραφιάδες-απουσιολόγοι.
Το στόμα μου χείλη κατακόκκινα, αιμάτινα, φιλημένα χωρισμών
κι άλλοτε δαγκωμένα, σκισμένα της σιωπής
-να σκάσουν, μη μαρτυρήσουν απόψε.

Την προδοσία θα την ξεχάσω-γερνάω.
Τον προδότη, ποτέ.

Τι τους ήθελα τόσους καθρέφτες στο σπίτι μου;

{πρώτη δημοσίευση στο ποιητικό ανθολόγιο της εφημερίδας ''Αυγή'' από τον ποιητή Γιώργο Θεοχάρη, Ιανουάριος 2017}